Περί τριωνύμων

Είναι αλήθεια ότι είχα ενδιαφέροντα -με την κινέζικη έννοια- φοιτητικά χρόνια. Εκεί άλλωστε έζησα την πιο παράξενη σεξουαλική εμπειρία μου και αν και τη φέρνω από καιρό σε καιρό στη μνήμη μου ως πηγή έμπνευσης για το θεόπνευστο έργο της μαλακίας η αλήθεια είναι ότι ακόμα με κάνει να αισθάνομαι ενοχές. Όχι της απλής συνενοχής αλλά του ανθρώπου που γνωρίζει ένα ανίερο μυστικό το οποίο είναι καταδικασμένος να κουβαλάει μέχρι τέλους.

...

Εγώ και ο συγκάτοικός μου ζούσαμε σε μια στενάχωρη μεζονέτα. Στην πραγματικότητα ήταν ένα δυάρι με μια τουαλέτα και μια σκάλα που ανέβαζε σε μια γκαρσονιέρα. Δεν ξέρω τι ναρκωτικά είχε πάρει ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε αυτή την παπαριά ωστόσο για απένταρους φοιτητές όπως η αφεντιά μου ήταν ευκαιρία καθώς όπως συμβαίνει σε κάθε επαρχιακή φοιτητούπολη που σέβεται τον εαυτό της οι τιμές ήταν άστα να πάνε.

Δεδομένου ότι είχα τηλεόραση και πολλά πολλά βιβλία και δεδομένου ότι δεν κατέβαινα στην κουζίνα παρά μόνο για να φτιάξω καφέ και δεδομένου επίσης ότι είμαι άνθρωπος που δε γουστάρει τις πολλές-πολλές επαφές, αφήναμε ο ένας τον άλλον στην ησυχία του. Άλλωστε ήταν φοιτητής σε διαφορετική σχολή οπότε αφού δεν είχαμε κοινά μαθήματα και κοινές παρέες, το μόνο που μας ένωνε ήταν ότι ζούσαμε σε εκείνο το αρχιτεκτονικό ανουσιούργημα σε απόσταση 5 λεπτών από τον πανεπιστήμιο.

...

Μια Παρασκευή πρωί-πρωί ξύπνησα από τη φασαρία που γινόταν κάτω. Κοίταξα το ρολόι μου, έλεγε 07:30. Κατέβηκα ενοχλημένος να δω τι συμβαίνει και κατεβαίνοντας από τη σκάλα κόντεψα να τρακάρω σε μια χαρωπή γεματούλα ξανθιά, γύρω στα 45, που κρίνοντας από την ομοιότητά της με το συγκάτοικο κατάλαβα πως ήταν η μητέρα του.

-"Συγνώμη αγόρι μου για τη φασαρία που σε ξυπνήσαμε. Πρέπει να είσαι ο Γ." είπε.

-"Καλημέρα" της είπα. "Δε βαριέστε, δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς σε λίγο θα ξύπναγα για να πιω τον καφέ μου" της είπα ψέμματα.

-"Όχι, όχι! Πειράζει, ο ύπνος για σας τους φοιτητές που διαβάζετε είναι κάτι το ιερό!"

Γούρλωσα τα μάτια μου λίγο, μα τι διάολο, από τον Άρη είχε κατέβει; "Μην ανησυχείτε δεν πειράζει, άλλωστε δεν έρχεστε και κάθε μέρα να δείτε το γιο σας."

Από το δωμάτιο βγήκε ο Μ. μαζί με μια πολύ γλυκιά και όμορφη ξανθούλα.

-"Καλημέρα Γ." μου είπε. "Συγνώμη για τη φασαρία", συνέχισε, "αλλά ήρθε η μητέρα μου και η αδερφή μου να μου κάνουν επίσκεψη."

-"Καλώς τα δέχτηκες" του είπα.

-"Δε θα σ' ενοχλήσουμε" είπε μισοαπολλογητικά, "άλλωστε η μάνα μου θα κάτσει μόνο μέχρι την Κυριακή. Η Ν..." είπε και έδειξε την αδερφή του "θα κάτσει μέχρι την άλλη Κυριακή αλλά σου υπόσχομαι πως δε θα σ' ενοχλήσουμε".

-"Μην το ξαναπείς αυτό" του είπα. Γύρισα στις άλλες δύο και τους είπα "Κυρίες μου, χάρηκα για την γνωριμία και τώρα με την άδειά σας θα σας αφήσω να πάω πάνω να ετοιμαστώ γιατί σε λίγο θα πρέπει να πάω στη σχολή." είπα και ανέβηκα πάνω βλαστημώντας την ώρα και τη στιγμή. Με αυτές τις δύο κάτω δε θα μπορούσα να γυρνάω ότι ώρα μου καυλώσει, θα πρέπει να κρατάμε και τα προσχήματα, τουλάχιστον όσο ήταν η μάνα του εδώ. Και θα έμενε όλο το ΣΚ.

-"Το μεσημέρι θα μαγειρέψω" είπε η μητέρα του.

-"Ξέρετε, τρώω στη λέσχη" πήγα να πω αλλά με διέκοψε.

-"Δεν ακούω κουβέντα, εφόσον δεν έχεις μαθήματα το μεσημέρι θα έρθεις εδώ να φάμε."

-"Εντάξει" της είπα. "Σας ευχαριστώ πολύ".

Αφού ετοιμάστηκα κατέβηκα κάτω να φτιάξω ένα καφέ έχοντας τις σημειώσεις του Απειροστικού-1 υπό μάλης. Στο κουζινάκι ήταν η αδερφή του Μ. η οποία περίμενε τα τοστ να ψηθούν. Καθώς έφτιαχνα τον καφέ της έριχνα εντέχνως και χωρίς να το πάρει χαμπάρι κρυφές ματιές. Ωραίο κομμάτι, πρέπει να ήταν πάνω από 16-17, ξανθούλα, πολύ γλυκιά και με πολλά υποσχόμενο σώμα -τουλάχιστον όπως διαγραφόταν κάτω από τα ρούχα της. Έφτιαξα στα γρήγορα τον καφέ μου και πήγα μέσα στο σαλονάκι για να τον πιω. Εκεί καθόταν και ο Μ. με τη μητέρα του και συζητούσαν περί ανέμων και υδάτων. Κάθισα σε μια άκρη με τον απειροστικό στο χέρι και ήπια τον καφέ μου μέχρι που ήρθε η ώρα να φύγω. Εκεί τους χαιρέτησα ευγενικά, ανέβηκα πάνω να πάρω τα τετράδιά μου, και έφυγα.

...

Αυτή τη φορά το παραέκανα με το μεξικάνικο. Σε ένα ιδιότυπο chicken με έναν από την παρέα μου αποφάσισα να δοκιμάσω το πικάντικο τύπου 2-φ. Δεδομένου ότι με το απλό φ ήθελες να βάλεις τα κλάματα, ήθελε ιδιαίτερη επίδειξη μαλακίας -τότε το λέγαμε ανδρισμό- για να δοκιμάσεις το 2-φ και εγώ δεν είμαι από αυτούς που αφήνουν τις προκλήσεις αναπάντητες.

Το βράδυ ωστόσο με πήγε "καμαρώτο τη λεκάνη". Την τρίτη φορά που βγήκα από την τουαλέτα με τον κώλο να πετάει φωτιές άκουσα κάτι σαν βογκητό. Κοκάλωσα για μερικά δευτερόλεπτα και τότε το ξανάκουσα. Αντρικό βογκητό. Τον μαλάκα, πάλι θα τον έχει κάνει λάστιχο με τις τσόντες - το συνήθιζε αυτό ο Μ. Ακούστηκε τρίτο βογκητό ακόμα πιο δυνατό. "Θα ξυπνήσει την αδερφή του ο μαλάκας" είπα μέσα μου.

Πήγα στο δωμάτιό του και έστησα αυτί. Η πόρτα δεν ήταν κλειστή τελείως και το δωμάτιο φωτιζόταν από την οθόνη μπροστά στην οποία ο μαλάκας αποδείκνυε το ταλέντο του. Δηλαδή έτσι υπέθεσα γιατί άνοιξα την πόρτα για να του πω σιγανά "παίξτον πιο σιγά ρε μαλάκα θα ξυπνήσεις τον κόσμο".

Δεν είπα τίποτα παρά έμεινα να χάσκω σαν μαλάκας.

Ο Μ. καθόταν στην καρέκλα/πολυθρόνα του υπολογιστή και η Ν. γυμνή από πάνω, γονατισμένη μπροστά του και του έπαιρνε τσιμπούκι.

Σε λίγο ήταν τρεις οι μαλάκες που έχασκαν ενώ κοιτούσαν ο ένας τον άλλον. Από το στόμα της Ν. έτρεχαν τα χύσια του Μ. που μόλις είχε τελειώσει.

Τέτοιο γούρλωμα ματιών εις την τρίτη δεν θα το κατάφερναν ούτε οι πιο φιλόδοξοι βάτραχοι του πιο trendy βάλτου.

Δεν είμαι θρήσκος αλλά το μόνο που μπόρεσα να πω ήταν "Ο Χριστός και η Παναγία". Μα το μεγαλύτερο σοκ δεν ήταν η αποκάλυψη της αιμομιξίας που είχε γίνει μπροστά στα μάτια μου, ήταν η απίστευτη διέγερση που ένιωσα ξαφνικά. Τόση που άρχισα να πονάω ολόκληρος από τη μέση και κάτω,

Για λίγες στιγμές ανταλλάξαμε άβολες ματιές. Δεν ξέρω τι περίμενα να μου πει αλλά ό,τι και να περίμενα δεν μπορούσα να πέσω περισσότερο έξω.

-"Η Ν. κάνει καταπληκτικά τσιμπούκια. Θέλεις να δοκιμάσεις;"

Τα μάτια μου γούρλωσαν τόσο πολύ που νόμιζα ότι θα πεταχτούν από τις κόγχες τους. Δυστυχώς ομοίως είχε πεταχτεί και ο πούτσος μου από το μποξεράκι.

-"Έλα" μου είπε. "Στο υπόσχομαι δε θα το μετανιώσεις".

Κάτι έσπασε μέσα μου. Σας το ορκίζομαι, σχεδόν άκουσα το "κρακ". Μέσα στο μυαλό μου γινόταν μια απίστευτη πάλη ανάμεσα στους χειρότερους δαίμονές μου και τη συνείδησή μου. Η συνείδηση δεν είχε καμιά ελπίδα.

-"Όχι εδώ" τους είπα. Γύρισα και κοίταξα την Ν.

-"Έλα μαζί μου" τη διέταξα.

Ο Μ. κάτι πήγε να πει αλλά το βλέμμα μου δε σήκωνε αντιρρήσεις.

-"Ή έτσι ή καθόλου" και το καθόλου ακούστηκε τόσο απειλητικό που ταράχτηκαν και οι δύο.

Ανεβήκαμε στο δωμάτιό μου.

-"Γδύσου" της είπα και εκείνη με υπάκουσε βγάζοντας το κυλοτάκι της.

-"Κάνε μια στροφή". Το έκανε.

Μέτριο σε μέγεθος στήθος αλλά στητό και με ωραία ρόγα. Στρογγυλός και πεταχτός κώλος, υπέροχα.

Όπως ήμουν όρθιος την έπιασα και την έβαλα να γονατίσει. Μετά της τον έβαλα στο στόμα και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα τη γέμισα με καυτό χύσι. Την άφησα να καταπιεί και την έβαλα να συνεχίσει να τον γλείφει. Ένιωθα μια περίεργη ανίερη ευδαιμονία και δεν είχε να κάνει με την μέτρια τέχνη της Ν. Σταμάτησα.

Οι δαίμονες μέσα μου είχαν κερδίσει τόσο ολοκληρωτικά που ένιωσα άλλος άνθρωπος. Τραβήχτηκα από το στόμα της και πήγα στην πόρτα. "Μ, ανέβα πάνω κι εσύ."

-"Σας διέκοψα προηγουμένως. Συνεχίστε".

Ο Μ. χωρίς να πει τίποτα πήγε και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Η Ν. ανέβηκε και αυτή και άρχισε να τον ρουφάει.

-"Κάτσε στα τέσσερα" τη διέταξα. Μου τούρλωσε τον υπέροχο κώλο της κι όπως τσιμπούκωνε τον ίδιο της τον αδερφό χώθηκα από πίσω της. Ο Μ τέλειωσε πριν από μένα γιατί τον άκουσα να λέει βογγόντας "Χύνωωωωωωω αααχ ναι αααααααααααααχ". Αυτό ήταν δεν κρατήθηκα άλλο και έχυσα κι εγώ στο κωλαράκι της.

Δεν πήγα μάθημα εκείνη την μέρα. Ούτε την επόμενη. Ούτε την μεθεπόμενη. Μέχρι που έφυγε την Κυριακή την περάσαμε μέσα με πίτσα, πούτσα και νάνι. Κοιμόμασταν, ξυπνάγαμε, γαμιόμασταν. Τρώγαμε, βλέπαμε τηλεόραση και γαμιόμασταν.

Πότε τη γαμούσα μόνος μου, πότε τη γαμούσα και μας έβλεπε, πότε τη γαμούσε και τους έβλεπα, πότε τη γαμούσαμε και οι δυο μαζί. Ήταν ένα όνειρο. 5 μέρες άγριου, άρρωστου, παθιασμένου γαμησιού.

...

Όταν έφυγε η Ν τα πράγματα άλλαξαν. Μπορεί να είχαμε περάσει 5 μέρες αχαλίνωτου σεξ αλλά με το που έφυγε και σταμάτησε αυτή η συνεχής ροή ορμονών η συνειδητοποίηση του τι είχα δει και του τι είχα κάνει επέστρεψε και μαζί της επέστρεψε και η συνείδησή μου.

Πέντε μέρες μπορεί να τους είχα δει από οποιαδήποτε μεριά να κάνουν το κάθε τι πιθανό και απίθανο αλλά πλέον δε θα μπορούσα να αντικρίσω ούτε τον ένα ούτε τον άλλον. Όσο για τον εαυτό μου... θα μάθαινα να ζω με αυτό.

...

Θυμάμαι που είχα ρωτήσει ένα φίλο που είχε περάσει ένα χρόνο νωρίτερα σε μια άλλη πόλη: "Ρε συ πως είναι η φοιτητική ζωή;" Μου είχε απαντήσει μονολεκτικά "Ενδιαφέρουσα" και με είχε τσαντίσει. Άκου "ενδιαφέρουσα"...

...πόσο δίκιο είχε.